 |
| الشاعر الكبير سمير عبد الباقى |
انا النهارده ايديه ف جنبى مشلولة..
والدَ مع ف عينيه تحت أجفانى متحجر.
مطرح ما تلمح ضفاير الحزن محلولة
ليه كل مادا الزمن فى الفم بيمرر..
*
مين راح يقول النهارده سالمة يا سلامه
ومين يغنى ياولد عمى. يابوى
نوَح حمام السلام ع الصبح ياندامه
وايش حال بقى يارفاقه واللى ميت ابوى
*
أنا شفت مصر النهارده واقفه ع القمَه
اسود فى اسود ورجاله على دا الحال
سألت ليه كل مادا بتكتر...اللمَه
قالوا اللى ميت لنا والد مالهش عيال
*
قالوا اللى ميت لنا كان حس قعدتنا
غنت عصافيرنا ياما ف ضل بستانه
قالوا اللى ميت لنا حارس جنيتنا
ياما اليتيم مننا..نهنه فى أحضانه
*
يا قلبى من دى السنه لو دى بدايتها
ابكى على فرقته وإلا من الأحزان
أنا عندى قدره على الأيام وقسوتها
لكن ضعيف يارفاقه لفرقة الإنسان.
بكائية رأس السنة: شعر للشاعر الكبير سمير عبد الباقى
من ديوانه: كلام من القلب الصادر عام 1967 من دار الكتاب العربى
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق